Jakie są najlepsze leki dla nadaktywnego pęcherza?

nadaktywna pęcherz to stan, który dotyczy przechowywania moczu w pęcherzu. W tym stanie mięsień w ścianie pęcherza może być niestabilna, co może powodować wyciek moczu. Wiadomo, że

Około 19 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych ma nadaktywny pęcherz, znany również jako OAB. Główne objawy OAB obejmują nagłą lub niekontrolowaną potrzebę oddawania moczu i częstego oddawania moczu.

Istnieje kilka zabiegów w celu zarządzania objawami OAB. Lekarze początkowo zalecają zmiany stylu życia lub behawioralne, ale dostępnych jest również wiele leków. Dalsze leczenie i opcje chirurgiczne są również dostępne w ciężkich przypadkach.

Początkowe leczenie

Ponieważ OAB jest klasyfikowane jako „złożone objawy”, a nie choroba, większość planów leczenia koncentruje się na rozwiązaniu objawów

Wstępne opcje niskiego ryzyka obejmują:

  • Pomocne zmiany stylu życia
  • Ćwiczenia fizyczne
  • Techniki mentalne

Ćwiczenia wzmacniające

Objawy OAB można kontrolować za pomocą ćwiczeń, które pomagają wzmocnić następujące obszary:

  • Podłoga miednicy
  • Mięśnie dolnego brzucha

Mocne może również pomóc silny rdzeń brzuszny, dolne plecy oraz wewnętrzne mięśnie uda i bioder.

Jedno z najczęściej używanych ćwiczeń OAB, zwanych Kegels, skieruj się na mięśnie dna miednicy i zwieracz moczu.

Istnieją inne opcje pomocy w warunkach podłogi miednicy, takie jak:

  • Biofeedback
  • Stymulacja elektryczna

Zmiany w diecie

Zmiany w diecie mogą często pomóc objawom OAB.

Diuretyki zwiększają URI NE i należy go unikać, obejmują one:

  • kofeina
  • alkohol
  • Salty Foods

Spicy a kwaśne pokarmy i napoje zawierają również chemikalia, które podrażniają podszewkę pęcherza.

Monitorowanie spożycia płynów

Monitorowanie spożycia płynu jest również dużym składnikiem większości planów leczenia OAB.

Wiedza o tym, ile płynu jest pijane i jak długo trwa wyjście z ciała, pomaga nadać kontekst objawom.

Przy jednoczesnym uwodnieniu jest ważne, wykazano, że poziomy spożycia płynu o 25 procent zmniejsza pilność w moczu , częstotliwość i nocturia (budzenie się w nocy w celu oddania moczu).

Strategie mentalne

Strategie mentalne i inne mogą również pomóc osobom uzyskać większą kontrolę nad objawami OAB, a z kolei Zmniejsz ich ciężkość. Należą do nich:

  • Techniki szkolenia pęcherza moczowego pomagają uwarunkować umysł ignorowanie lub opóźnienie potrzeby oddawania moczu. Działa to poprzez powoli zwiększając czas między wycieczkami do toalety.
  • Ustawienie i trzymanie się ustalonego harmonogramu oddawania moczu może również wyszkolić umysł, aby odroczyć pragnienia.
  • noszenie wchłaniania może pomóc im z umiarkowanymi do ciężkich przypadków OAB w celu przezwyciężenia początkowego lęku przed wypadkiem.
  • Utrzymanie pamiętnika objawów i wypadków OAB może również pomóc w zidentyfikowaniu poszczególnych czynników, które pogarszają objawy.

Zmiany stylu życia

Dodatkowe terapie behawioralne w leczeniu OAB obejmują zatrzymanie lub zajęcie się niektórymi nawykami stylu życia, które zwiększają objawy OAB. Należą do nich:

  • Palenie
  • Wysokie ciśnienie krwi
  • Cukrzyca ciążowa

Nadwaga również wywiera presję Narządy pęcherza moczowego i narządy intensyfikujące objawy OAB.

Leki

Jeśli początkowe leczenie nie z powodzeniem zmniejsza objawy OAB, istnieje wiele opcji leczenia obejmujących leki.

Najczęściej przepisywana klasa leków stosowanych w leczeniu objawów OAB są rodzajem anty-cholinergiki, zwane antymuscyninami.

antymuscarniczne zmniejszają aktywność mięśni w ścianie pęcherza, poprzez blokowanie receptorów . Zwykle zmniejsza to pilność i częstotliwość moczu.

Najczęściej przepisywane leki przeciwmięśniowe obejmują:

  • Oxybutynin (Ditropan Transdermal Patch, Ditropan XL, oksytrol, anutrol)
  • solifenacyna (vesicare)
  • Toolterodine (detrol)
  • Fesoterrodyna (Toviaz)
  • TROrpium (sanctura)
  • Oxybutynininininininin Chlorek (Gelnique)
  • https://harmoniqhealth.com/pl/a-cardin/ darifencin (EnableX)

Wszystkie leki przeciwmięśniowe mają podobne skutki uboczne. Suchość w ustach i zaparcia są zdecydowanie najczęściej. Jednak skutki uboczne różnią się między osobami.

Mirabegron

Mirabegron, sprzedawane jako Myrbetriq, stają się coraz bardziej stosowane w zależności od indywidualnej historii i czynników ryzyka.

To to Leki działa na rzecz rozluźnienia mięśni pęcherza, zwiększając ilość moczu, jaką pęcherz może się utrzymywać.

Zwiększenie pojemności pęcherza również zwiększa ilość moczu wydalonego podczas oddawania moczu. Zmniejsza to liczbę poszczególnych wizyt na toaletę w ciągu dnia.

Mirabegron ma kilka znanych skutków ubocznych, w tym:

  • Objawy na zimno
  • suchość w ustach
  • Zakażenie dróg moczowych
  • Zatrzymanie moczu
  • Zaparcia
  • Zwiększone ciśnienie krwi
  • Ból głowy lub ból pleców
  • Zmęczenie lub senność
  • Zwiększone ryzyko niepowodzenia, szczególnie u osób powyżej 65

Dalsze leczenie

Jeśli leki nie są skuteczne , Dalsze leczenie OAB obejmuje zastosowanie urządzeń do wysyłania sygnałów elektrycznych do nerwów, zmieniając ich działanie.

To leczenie nazywa się terapią neuromodulacyjną. Jest stosowany tylko w ciężkich przypadkach OAB lub gdy wszystkie inne opcje leczenia nie powiodły się.

Neuromodulacja sakralna

Jeden specyficzny rodzaj terapii neuromodulacji nazywa się neuromodulacja sakralna (SNS). Obejmuje dwa operacje w celu wszczepienia elektronicznego rozrusznika serca.

Po aktywacji stymulator ustawia szybkość aktywności nerwu sakralnego, który przekazuje sygnały między rdzeniem kręgowym a pęcherzem.

Badania wykazały, że terapie SNS mogą być średnio o 20 procent bardziej skuteczne niż standardowe leczenie w leczeniu nadaktywnych objawów pęcherza.

Przeskórna symulacja nerwu piszczelowego

Mniej inwazyjna opcja zwana przezskórnym nerwem piszczelowym Dostępna jest również stymulacja (PNT). Wykonanie zajmuje tylko około pół godziny na sesję i zwykle odbywa się w gabinecie lekarskim.

W PNTS elektroda igły jest wkładana w pobliżu kostki, która dostarcza impulsy elektryczne do nerwu piszczelowego. Nerw ten jest połączony bezpośrednio z nerwem krzyżowym.

Jak w SNS, te impulsy elektryczne pomagają blokować nieodpowiednią sygnalizację pęcherza.

Wstrzyki

Oab można również leczyć z zastrzykami botoksu. Botox może być wstrzyknięty do mięśni pęcherza przez proces zwany cystoskopią. Botox blokuje receptory i ogranicza aktywność mięśni pęcherza.

W przypadku niektórych z OAB Botox może oferować wygodniejszą opcję leczenia. Wpływ zastrzyków botoksu może trwać kilka miesięcy, a sesje leczenia mogą być konieczne tylko raz lub dwa razy w roku.

Botox może być również stosowany w połączeniu z lekami przeciwmięśnikowymi i uważa się, że mają mniej działań niepożądanych niż skutki uboczne niż mniejsze działania niepożądane niż mniej niż działanie niepożądane niż mają mniej skutków ubocznych niż mniej działań niepożądanych niż mniej działań niepożądanych niż mniej Wiele innych zabiegów.

Operacja

Jeśli dalsze opcje leczenia OAB okazują się nieskuteczne lub nieodpowiednie dla niektórych osób, można przeprowadzić operację.

Większość operacji OAB ma na celu zmniejszenie Ciężkie objawy poprzez zwiększenie pojemności przechowywania pęcherza i zmniejszenie całkowitego ciśnienia pęcherza.

W skrajnych przypadkach pęcherz można usunąć i zastąpić chirurgicznie skonstruowaną wersją narządu lub zewnętrznego worka do zbierania moczu.

Alternatywne środki zaradcze

Niewiele alternatywnych metod leczenia lub terapii uzupełniających jest zalecanych do leczenia OAB.

Wykazano, że akupunktura i elektroakupunktura pomaga poprawić objawy pilności, częstotliwość i nietrzymanie moczu. .

Udowodniono również niektóre środki ziołowe potencjalnie pomocne w zmniejszaniu objawów OAB.

  • Nadaktywna pęcherz (OAB)
  • żywienia/dieta
  • apteka/farmaceut> Urologia/nefrologia

Contents